تأثیر مکمل زنجبیل بر سطوح آنزیم های کبدی و میزان استئاتوز و فیبروز کبدی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور

سابقه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی یکی از شایع ترین اختلالات کبدی در جهان است. پاتوژنز این بیماری با چاقی و مقاومت به انسولین مرتبط می باشد. با توجه به وجود شواهدی از اثربخشی مکمل زنجبیل بر عوامل خطر مرتبط با این بیماری، این مطالعه با هدف بررسی اثر مکمل زنجبیل بر سطوح آنزیم های کبدی و میزان استئاتوز و فیبروز کبدی بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی انجام شد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 50 بیمار مبتلا به کبد چرب غیرالکلی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و به مدت 12 هفته تحت مکمل یاری با 2 گرم زنجبیل و یا دارونما قرار گرفتند. تمامی بیماران در طول دوره مداخله، توصیه های تغذیه ای و فعالیت بدنی دریافت کردند. سطوح آنزیم های کبدی، میزان استئاتوز و فیبروز کبدی و شاخص های تن سنجی در ابتدا و انتهای مطالعه برای تمام بیماران اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با استفاده از نسخه 20 نرم افزار آماری spss صورت گرفت. یافته ها : 23 نفر در گروه مداخله و 21 نفر در گروه کنترل موفق به اتمام مداخله شدند. تفاوت معنی داری در متغیرهای زمینه ای در ابتدای مطالعه بین دو گروه دیده نشد. بعد از 12 هفته مداخله سطوح آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و نیز میزان استئاتوز کبدی در گروه دریافت کننده مکمل زنجبیل نسبت به دارونما به طور معنی داری کاهش یافت (001/0>p)، اما تفاوت میزان کاهش فیبروز کبدی و آسپارتات آمینو ترانسفراز بین دو گروه معنی دار نبود (به ترتیب: 39/0=p و 886/0=p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد زنجبیل می تواند روش درمانی جدیدی در اصلاح کبد چرب غیرالکلی به شمار آید. واژگان کلیدی: بیماری کبد چرب غیرالکلی، زنجبیل، آنزیم های کبدی، استئاتوز و فیبروز کبدی